 |
| فوٹو : ریگزار |
مھروان! من ایوک بوگ لوٹ آں
منّان صمد
دروت ءُ درھبات ئے مھروان
منءَ
یات اِنت کہ تو منءَ گشتگ اَت کہ من یک گنوکے آں، من یک ابدالے آں، من
نفسیاتی مریضے آں، من abnormal آں پرچا کہ من پہ کزدن وتارا ایوکیءِ
سانکلاں بندیگ کُتگ ءُ وتارا چہ دنیا ءُ اے دنیائے مردماں چے دُور ءُ گِستا
کُتگ
مھروان! وتی باطنءِ مردمءِ گوما وھد گوازینگ زاناں ابدالی کارے؟
تئی
اے گپءِ توکءَ ھچ شک نیست کہ من وتءَ چہ اے دنیاءَ چے سِستگ ءُ جُتا کتگ
بلے من وتی واستءَ دگے دنیائے ھم اڈ داتگ........ایوکیءِ دنیا۔۔۔اَھو!
ایوکیءِ دنیا
من نزاناں
باریں چیا منءَ انچو سَما بیت کہ تو ایوکیءَ یک لبزے پھمگءَ ئے بلے منی
نزّءَ ایوکی ایوکہ یک لبزے نئے بلکہ اے پمن یک دنیائےءِ بستارءَ داریت، اے
یک جتائیں، شھگانیں ءُ زیبائیں دنیائے ءُ اے یک اَنچیں دنیائے کہ اے دنیاءَ
ھمگرنچ بوہوکیں ھر مردم وتءَ یک دگے ھیالی دنیائےءَ لِیک اِیت، آئیءِ چم
ءُ دلاں تاھیر دنت ءُ آئیءِ اندرءَ چوں کندیلءِ ڈولءَ روژنا کنت، ایوکی وتی
جندے پَجّار ءُ دْروشمءِ بن اِشتءَ ایر کنت ءُ زندگ بوگءِ سِکینءَ دنت
مھروان من ترا لہتہں بےنپیں جُست بکن آں
تو ایوکیءِ سانکلاں کدی بندیگ بوتگ ئے؟
تو ایوکیءِ زرءَ کدی چول وارتگ؟
ترا ایوکیءَ کدی وتی اَمبازءَ زرتگ؟
تو ایوکیءَ گوں وت گپ جتگ؟
تو ایوکیءَ ایوک بوتگ ئے؟
من
زاناں تو ابکہ ءُ ھیران ئے کہ من ترا اجب اجب ایں جُست کنگءَ آں، ہما جُست
کہ نا سرے پرِ نا پاد بزاں ایوکیءَ ایوک بوگ۔۔۔زاہر اِنت تو ہمے پھمے کہ
ایوکیءَ مردم وَ ایوک بیت
بلے
منی کتابءِ تہءَ ایوکیءَ مردم ھچبر ایوک نہ بیت پرچا کہ بے ھمراھی، ملوری،
ابیتکی، جتائی، تنہائی ءُ ایوکیءِ دوست داروکیں مردم بوت کنت وتءَ چہ ڈنی
دنیاءَ چے بہ سِندیت ءُ یَکّر بکنت بلے آ وتی اندرءِ دنیاءِ مدام ھمراہ ءُ
ھمگام اِنت
ایوکیءَ مردم وتی اندرءِ دنیاءِ گوما ہر ساھتءَ جنگ کنگءَ اِنت
جنگ گوں اندرءِ ھیال ءُ لیکہانی گوما
جنگ گوں اندرءِ مارشتانی گوما
جنگ گوں اندرءِ چیہالانی گوما
جنگ گوں اندرءِ زپتیں زھیرانی گوما
جنگ گوں وتی باطنءِ مردمے گوما
مھروان تو زانئے فلسفہءِ دنیاءَ لہتیں ھاسیں جُست ھست اَنت کہ تنیگتءَ آ جُستانی تچکیں پسّو دَر نَیتکگ
بزاں من کئے آں؟
منی بستار چے اِنت؟
اے زندءِ مول ءُ مراد چے اِنت؟
اے کائناتءِ سبب چے اِنت؟
مرگ چی یے؟
ارواہ چی یے؟
وشی چی یے؟
گم چی یے؟
شرّی چی یے؟
گَندگ چے یے؟
راستی چی یے؟
مردم
اے جستانی درگیجگءِ واستءَ دنیائے کتاباں واناں، پٹ ءُ پولی کار کن اَنت،
شپ ءُ روچ باوست ءُ تران کن اَنت بلے تچکیں پسّو نَملّیت
مھروان تو زانئے چیا؟
پرچاکہ آ ایوکیءِ دگنیاءَ گوں ھمگرنچ نہ اَنت
اے جستانی تچکیں پسّو بس ایوکیءِ دنیاءَ رَس اَنت بزاں باطنءِ دنیاءَ
من زاناں کہ تو نوں ہمے جیڈگءَ ئے کہ من باریں چے چے جیڈگءَ آں
نمدیءَ باریں چے چے نبیسگءَ آں
بےسرءُپادیں دانک نبشتہ کنگءَ آں
بےپائدگیں جُست کنگءَ آں
نزاناں باریں من چے گُشگ لوٹگءَ آں
مھروان من بس ہمے گشگ لوٹ آں کہ تو باز گیر کائے بلے بژن اِنت کہ گوں تو دوچار کپت نکن آں پرچا کہ من ایوک بوگ لوٹ آں
***
Post a Comment