جامی ءَ کسّہ یے آؤرتگ ات
اسلم تگرانی
تیوگیں دَمگ گشئے زاناں انگراں جمبور کُتگ ات۔ رستری پاد برمشے وتی جاہ ءَ دلوتی ءُُ نیکہ شوانگی شیزارگی توارے۔ گوات ءَ کش اِت کہیری شنگرانی شِکّگے ءَ پد چڈکہے ءِ توار گوشان کپت۔ چہ دیر ءَ کُچکے ءِ راشگ ءِ توار پیداک ات۔ ھمے وڑ ءَ در ءَ بوھگ ءَ ات گشئے کرنے بیت کہ اے بازار ءِ مردم درانڈیھ کنگ بوتگ انت۔ قبلہی پھنات ءَ دراجیں کبرستانے ات کہ بازیں مردمے وتی وتی ادیرھانی توک ءَ گران واب اِتنت۔ بے تواری ات، گُنگی ات۔ ڈُرتگیں دیوال ءِ بانگّ ءِ نیمگ ءَ اسپے ءِ شِدگ ءِ توار بوت۔ ھمے توار پد ا نیگوٹ بوت۔ بلے دمانے ءَ پد لہتے سوار گندگ بوت۔ کمک جل مہ جلّی ءَ پد آھانی راہ بلد ءَ گالوار کت۔
ھمے توار منی گوشاں پجّہ آؤرت۔ اے سیکیؔءِ توار ات پُریں ھشت سال ات کہ سیکی ؔ ناموران ات۔
نیکہ کاروانے ءَ ھالے آؤرت ءُُ نیکہ شوانگے ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بس یک رندے جامی ءَ کسّہے آؤرتگ ات۔۔۔۔۔۔۔۔۔
سیکیؔ گوں ھمراھاں کلبر ؔ ءِ ڈامبر ءَ گندگ بوتگ۔ گُرکی ءِ دو ردیں کتارے بستگ ئےِ ریش ءِ ماش کنگ انت۔ بروت ئےِ چنگ بوتگ انت۔
بزبانی ئےِ پاد ءَ بوتگ ھمد ءَ گوں پیش برّاں دُچار کپتگ۔ شاہ ملک ءَ پجاہ آؤرتگ دموکھے ھم جتگ۔ ھما روگ ئےِ داتگ گوشے زاناں تازی ئیں کُچکے کرگوشگ ءِ بو ءَ گپتگ۔
چوناھیءَ سیکی ساریں مردمے نہ بوتگ۔ دائمی دمب ئےِ چارتگ۔ گوشتگ یئِ اشانی چیر ءَ ھزانگ کل بلے سیاہ ماراں گوں جنگ کنگی انت دائم چم ءِ راہ ءَ بوتگ انت۔ پس ءِ مجول یئِ یک جاہ کتگ انت۔
کوھنیں کلنڈی چتگ ءُُ وتی کرگین ءَ ناہ ءِ وڈ ءَ کوت کتگ انت۔ انچوش گوش انت سریئِ سُبک بوتگ۔
یک رندے آئیءَ درچک مارے جتگ۔ رند ءَ آسُد ءُُ سماہ ءَ نہ بوتگ۔ آئی ءِ کماش ءَ مُلا میاہ نہ اشتگ۔ نگور ءَ برتگ شئے گریب شاہ ءَ دم چُپ کتگ۔ گُڈا سیکی ءِ ھوش اتکگ۔ واجہ ءِ بھیٹک ءَ بازیں مہمان بوتگ۔ کاروانے ءَ ھم وتی بار بوتکگ سیکی ھمد ءَ بوتگ۔ واجہ ءَ آپ ءُُ تام ءَ پد گوں مھماناں دروت ءُُ اھوال کتگ ءُُ پرس اتک کج ءِ مردم اِت؟
آھاں یکے ءَ گوشتگ من پلانی ءِ پت پلانی دُرازی ٹک ءَ آں یکے ءَ گوشتگ من کیازئی آں، یکے ءَ گوشتگ من جدگالے آں۔
ھمد ءَ سیکی ءَ ھُمگے جتگ گوشتگ من سیکو بلوچ آں۔
گڈا ھما روچ ءَ واجہ شئے ءَ سکیک دست بڈ ءَ جتگ ءُُ گوشتگ
”ھدا ترا ھمے روچاں بہ کنت“
ھما روچاں پد سیکی گوں لشکراں گوں کپت۔ لہتے ءَ گوشتگ شپُکے لہتے ءَ گوشتگ پژم ءِ بیپار ءَ کنت۔
بلے میتگ ءُُ ھلک ءُُ بازاراں اے اھوال تالاں انت۔
سیکی یاگیانی کماش انت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اے وھد ءَ من آئیءِ توار انچوش پھم اِت۔ چوشکہ شوانگے وتی گاریں گَڈّ ءِ توار ءَ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
آیاں من ءَ دگہ وڈ چار ات۔ گشئے زاناں من آیانی شوھاز ءَ آں من لوٹ اِت چہ اود ءَ در بیا آں بلے گشئے ھڈ پروشیں تپے ءَ من ءَ وتی ارجان کتگ انت۔ وھد ءَ من ءَ شست سالی کماشے کُتگ ات ۔
من ءَ انچوش سما بوگ ءَ ات۔ گشئے اے دمگ پہ من نزّ اتکگ۔ اے جُلگھیں ویرانیں پٹ ءَ کس گندگ ھم نہ بوت۔ من نزانت بکناں چے؟
منی دل چو کودکیں چکے ءِ وڈ ءَ گِرّ بند ءَ ات۔ چو ڈلونک ءَ توار ءَ ات۔ کہ آئیءِ توک ءَ دان مان مہ بیت۔ ھمے گڈ منجانی تہ ءَ منی چم بالی گُراب ءَ کپت کہ آزمان ءِ دلبند ءَ ٹر ٹر کنان ات۔
پدا چہ شہرستان ءِ کشک ءَ کانواھی پیداک ات۔
سیکی گوں ھمراھاں ھنچوش جیست کہ نزاناں کجام دیم گوراں شُت۔
پدا مزنیں تراکے ءِ توار بوت۔
٭٭٭٭
Post a Comment