غنی پہوال | فوٹو : ریگزار |
دستونک
غنی پہوال
ارسانی پشومانی ءِ آزار کُجا بُرؤت
کوریں تئی چمّ ءَ پٹّےءِ گواجار کُجا برؤت
زہرئے کہ آپ داتگ اَنت زَہریں کرگ چیا
سیاہ ڈنیں تبدے زندگی ساہدار کُجا برؤت
وشانیءَ تو اتکگ ئے لوگءَ وَ شَر کُتگ
مئے تئی میانءَ رُستگیں دیوار کُجا برؤت
ہَورے کہ وہدے موسمءِ چَمّاں ہم تَر مہ کنت
ھینار جمبریں دل ءِ جو ہار کُجا برؤت
باہوٹ زِرانی سوری ءِ توپان بنت ستّر
شہکورءِ لمبءَ رُستگیں بازار کجا برؤت
گنجانی پانپانی ءِ کِسّہ اِنت بَلی ءِ
آستینک لُک بیت گُڈا سیہ مار کجا برؤت
بے تاکی ءِ شگان ءَ کلیر پُلیءَ بچار
سُھریں بَرانی لِزّتی اُوپار کُجا برؤت
درائیں سرچکی ھیلہءُُ گواچانی ٹّگی آں
کُوسیچ گَل اَنت گوں نیمگاں ٹوہار کُجا برؤت
بوجیگیں سرمچار دل ءَ گورمءِ تل کننت
گواتانی وازمندی ءَ آچار کُجا برؤت
درچکانی کُوکاں مار رُداَنت تاکءُُ بَر جن انت
مُرگءِ کُدو پہ ھیکےءَ لاچار کُجا برؤت
سبزیں کِشارءِ دامنءَ ھوشے ہم پِ ر نہ جت
تبدانی شہرءَ برھنگیں تیجار کُجا برؤت
٭٭٭
Post a Comment