من گوں غنی پروازءَ تپاک نہ کناں | ڈاکٹر حنیف شریف | راشد حسرت

غنی پرواز/ڈاکٹر حنیف شریف | فوٹو : ریگزار

 

من گوں غنی پروازءَ تپاک نہ کناں 

اُردو: ڈاکٹر حنیف شریف

بلوچی: راشد حسرت

من یک انچائیں کسہ کارے، کسانیں  نبشتہ کارے، کارستانی زندءَ زندگ دیوالانی سرءَ نبیسوک۔ وتی تب ءَ وئیل، درستاں چہ بے زار ڈونڈ وارانی شہرءِ مینار ءِ سرا اوشتاتگ، شمارا درستاں اے گشگ لوٹاں کہ کُچک شپ ءِ منجار انت شپ استال شنگ بوہان سہب ءِ پیگمبئر بانزلاں پچ کنت ءُُ واباں مچاچاں سنگاریت۔ پدا کچک انت کہ مہرءِ سیادیءَ برجادار اَنت شپ ءِ درستیں پاساں راشنت من شمارا گشگ لوٹاں کہ منی ہمساہگءِ امنچو ناروائیں سیادی است آئی ءِ احوال ءَ منا ابید منی پت  ہم سرپد انت ءُُ انچو ماپت ءُُ چک دگہ یک سبب ے راز داریں ءُُ بے سبب یکے دومی ءَ چہ دور داریں وتا من شمارا گشگ لوٹاں مناکسّہانی تہا ہچ نہ بوتگیں کارنہ لوٹیت۔ من نہ لوٹاں انسان شادوے بہ بیت۔ موراں پیل جوڑ کنگ نہ بیت من نہ لوٹاں مردم پیسرپلاٹ جوڑ بکناں۔ پدا کسہ ءَ جیڑاں پدا ٓئی ءِ ٹکراں یکجا بکناں نو ں حیال  ءِ روانی دربئیت کسہ جنجال ءَ سر بہ بیت ءُُ تومردمانی دیما گشت بکنئے ”بزوڑے کسہ ہلاس“ چاپانی توار، واہ ءِ داد، پدا کچک راشنت شپ رچان بیت۔ من شمارا گشگ لوٹاں کہ من یک کسانیں کُچک، شپ ءِ منجار، پتءَ چہ بیم آماچ وتی استادءَ گوں نہ تپاک، چہ ہمائی من کسہ ءِ گشگ دربرتگ لبزانی کئیل گشتگ۔ جی ہؤ من گوں غنی پروازءَ تپاک نہ کناں ”کچک وکنت کاروان وتی راہ ءَ روت“ اے مرد کہ نامے غنی پرواز انت بے کچ ءَ دلسپائیں مردمے منی تپاک نہ کنگ ءِ یک سبب ے ہم ہمیش انت۔

شما سرپد ئے کہ پرواز کسہ گیشتر جوڑشت ءِ ہاترا نبیسیت، آ گیشواری لوٹیت۔ آئی ءَ برلی پکار انت آموسم ءَ بدل کنگ لوٹیت تو پان ءِ دیما بدل کنگ لوٹیت۔ او یکے من اوں، کہ کِسّہ بس تاہیر گرگ ءِ ہاترا نبشتہ کنت۔ اندرئی پاہار کشی (کتھارسنز) ءِ ہاترا نبشتہ کنت آدگہ دنیا وتی ءَ وت زانت۔ من پروازصاحب چنچو رندءَ گشتگ کہ یک لک ءُُ بیستءُُ چار ہزار پیگمبر اے دنیا شرکت نہ کت منی ءُُ تئی چے ارزشت مئے کسہ کجام دردءِ دوا بلے پرواز انت کہ نہ منیت۔ نبشتہ کنان انت نبشتہ کنان بیت ”بزدل“ دگرانی کلم ءِ نبشتہ ”سانکل“ مرتگیں مردے پچیں چم“ ءُُ باریں نزاناں دگہ چے چے کے زانت اے مرد کدی دم بارت ءُُ کدی کلم ءَ ایر کنت ءُُ دگہ نیمگ ے سپر ءَ بناکنت۔

پرواز صاحب ءَ بلوچی آزمانک ءَ ہروڈیں آزمود بکشاتگ۔ بیانیہ آزمانک ءَ بگر تاں ہروڑیں آزمانک پروازءَ نبشتہ کتگ۔ ایش ءَ ابید پرواز ءُُ آئی ءِ لہتیں ہمرایاں پہ اے داد ءُُ شان ءِ گپ ے کہ آیاں بلوچی آزمانک ءَ ساہ ءِ کشگ ءُُ سرءِ چست کتگ راہءَ آرتگ وتی پاداں اوشتارینتگ ءُُ مئے وڑیں نابودانی نسل ءَ داں زندگ داشتگ۔ اللہ مزن انت اللہ ءِ بندہ ہم مزن“ یکیں حنوانت کہ شرنہ بیت نابکار۔۔

بلے منی گوں غنی پرواز ءَ لہتیں ناتپاکی استاں۔

........1

من لوٹاں کہ غنی پرواز وتی نبشتگیں کارستاں گوں امینچو مہر داریت اے آئی پہ المی انت کہ ہمے حرامزادگیں کارستاں گوں گیشتر سوج بہ کنت۔

........2

 من لوٹاں غنی پرواز وتی سرا کسّہ بہ نبیس ایت۔ گونڈوکسانیں، انچائیں ردان چہ جتا گونڈوئی کسّہ۔

........3

من ہما وھد سک حیران باں کہ غنی پرواز کسہ ءَ کِسّہے پہمیت ءُ نبشتہ کنت من لوٹاں کہ پرواز کسّہ ءَ پیماز ءِ وامے بہ لیکیت سیائیں زلپ ءِ ساہگ۔ آئی نوں پرواز شمشکار بہ بیت۔

........4

من لوٹاں پرواز واباں نبشتہ بہ کنت۔ رنجاں بہ نبیسیت یا انچو بے مانا وتی زات ءِ واستہ نبشتہ بہ کنت۔ کم چہ کم یک آزمانکے یک ردے یا یک لبزے کہ وتی واستہ پہ بہ بیت۔ پرچا۔۔۔۔ ”زد قائم ربط ملت سے تیار کچھ نہیں“ (چپ۔۔۔۔ ربط ءِ ملت ءِ چک، اقبال مزنیں شاعرے بوتگ اَت اگاں ایوک ءَ گچینیں مردمانی واستہ نبشتہ مکُتیں ءُ ہمے گپ ءَ من پرواز ءَ گُشگ ءِ جہد ءَ اتوں کہ۔ تیرے بجن              Human Rightsءَ۔ گرک بہ بیت سوشل ورک۔ کجام چاگردی گل؟ چونیں دانشور، کواس، زات ءِ پہریزگ ءِ جنگ اِنت زات ءِ رکینگ ءِ جنگ اِنت۔ نام ءُ نامداری المیں چیزے۔ دُرستیں چیزاں مردم وتی واستہ کناں۔ غنی پرواز کہ وتی بابت ءَ نہ جیڑیت۔ آئی ءَ منی شورے ءُُ سلاہے کہ وتی واستہ ہم نبشتہ بہ کنت۔

وتی باتن ءِ انسان ءِ ہاترا۔ باز بوتگ دگہ غم۔مارا علامہ اقبالے نہ لوٹیت۔ منی تئی بہت ءَ کُج اِنت کہ یک ملکے جوڑ بہ بیت ءُ ما آئی شاعر ءُ لبزانکار گُشگ بہ بنت۔

ایشی ءَ ابید من شمارا دُرستاں گُشگ لوٹاں کہ ہور بوہگی اِنت جمبراں کہ بُرّگ ءِ نام ءَ نزان اَنت، کِشک اَنت کہ جوڑ بوہان اَنت ءُ من جیڑاں کہ ہور ءِ ہمراہ ءَ سفر ءَ بنداں گوں کپتگیں لوگاں چاراں اگاں پکار بوت گڑا ہاک ءِ دیوال ءِ ساہگ ءَ شپ ءَ گوازیناں۔

غنی پرواز تئی کسّہانی من ءَ بدل پِر اِنت۔ منی یلہ چری دُرستیں شپ ءُ روچ ایشانی ساہگ ءَ گوستاں۔ ایشی ءَ چہ چے گُشت کناں، ابید سادگ ءُُ مُلمائیں آزمانکار ءَ اے درآمد ءُ انچائیں کسہ کار ءِ شیواری۔ منتوار پرواز۔ اللہ ترا دراجیں عمرے بہ دنت۔ اگاں بوت کنت مئے روچاں ہم چوناہا ہم سدیں مردم ملک ءَ کم پشکپتگ۔

اللہ مزن اِنت اللہ ءِ بندہ ہم مزن، یکیں اِنت کہ شر نہ بیت۔ 

٭٭٭٭

دلگوش : اے نبشتانک  چہ بلوچستان اکیڈمی ءِ تاکبند " آدینک" ( غنی پروازتاک ) ءَ چہ زورگ بوتگ ءُ پہ گیشیں وانگ ءُ بلوچی لبزانک ءَ ماں ڈیجیٹل میڈیا ءَ گیش ءَ چہ گیش شنگ ءُ تالان کنگ ءِ مول ءُ مراد ءَ ریگزار ءِ ویب تاک ءَ شنگ  ءُ تالان کنگ  بوہگءَ اِنت۔ادارہ