ڈاکٹر چے گویرا | فوٹو : ریگزار
کیوباءِ جنگ ءِ روچاں
ڈاکٹر چے گویرا
رجانک: حمل امین دشتی
سائرہ میڑاءِ جنگلءِ گرانیں مسافتءَ درابید ہم مئے روچ وش گوزگءَ اَت۔ ما آیگواریوزءِ راہءَ چے رؤگءَ اتنت کہ آ ٹرکینوباسنءِ دراہیں ہترناک تریں چیلءُُ ژیمباں چے یکے اَت۔ ما گوں باز صبرءُُ اوپارءَ جنرل سانچز موسکیوارءِ فوجیانی پُشتءَ گِران اتیں آ بے دردیں کشندہاں بیچارگیں دہکانانی ڈگارءُُ کشارانی یک بلاہیں بَہرے مانداشتگ اَتءُُ وتی پُشتءَ پَشت گیتکگ اَت۔ مارا وتی مردم کیملوءَ تا پُہجگی اَت۔ مئے اِشکنگ اَت کہ کیملو نیوڈاءِ تلمبءَ اَت یا کہ لنگانی جُمپءَ اَت اے ہمے جاگہ اِنت کہ مرچاں ایشیءَ مُردگانی جمپ گُشنت۔ کیملو ہمے زوتاں کساس یک درزنے مردماں گوں ہمینگو رپتگ اتنتءُُ مئے حیالءَ مردم چہ مارا باز ساری اِتنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
منی مشن جنرل سانچز ماسکیوارءِ ٹولیءَ پشتءَ چہ دزگیر کنگ یا کہ ارش کنگ اَت۔ ما پمشکہ اے بلاہیں پندءَ گوں صبرءُُ اوپار وتا آہانی پُشتءَ داشتگ اَت۔
نوں ما دہکانانی سُتکگیں لوگانی جُپتیءَ گوزگءَ اتیں کہ دژمنءِ فوجءِ رندی لشکرءَ سوتکگ اتنت…… دژمنءِ فوج باز دور اَت بلئے ما آہانی برمشءَ اشکنگءَ اتنت، ما نزانتگ اَت کہ آ چنچو مردم اتنت۔
مئے ٹولی جہلگءَ گران اَتءُُ آ تنکیں شیپےءِ تہا چے روان اتنت دراہ وتی جاہاں سلامتیءَ گوں مسافتءَ اتاں کہ اناگتءَ مئے سرا یک نوکیں مصیبتے ودی بوت۔ فیلکسءِ ہما کچک کہ نوکی چار ہپتگے اَت کہ مارا پہ شکارانی حاجتءَ گون اَت وکّگءَ اَت۔ فیلکسءَ آ یکبرے وَ چہ مسافتءِ بنداتءَ ترسینتگ اَتءُُ چُلءَ روان داتگ اَت بلئے مئے بار بار کوشستءَ رند ہم پدا ما چارت کہ مئے پشتءَ گران پیداک اِنت۔ سائرہ میڑاءِ اے جنگلءِ ایرانکءِ (ڈھلوان) بے راہیں گراں ما جہلاد اتیں ءُُ روان اتیں ما ایرانکءِ یک پرّگے گپتگ اَتءُُ روان اتیں کہ دیمءَ لہتیں کوہنیں دارگرّ اتنت کہ سبزیں رینزءُُ سولاں آ اندیم کتگ اتنت اے یک سکّیں گرانءُُ مشکلیں راہ یے اَت ما دار گرّانی بنڈءُُ رینزانی سرءَ چے ہٹ جنان دُور کنان وتی راہشونءِ پُشتءَ گِران رؤگءَ اتنت۔ گُلّو ہم ہمے حالاتاں مئے کسانیں ٹولیءِ پُشتءَ پشت کپان پیداک اَت۔ ما دراہ بے توار دیمءَ جُنزان اتنت برے برے درچکانی ہُشکیں شاہانی پرشگءَ ءُُ کوہءِ سنگانی شترگءَ چہ آواز انسرتگیں چاگردءَ برمشینگءَ اَت۔ بلئے گیشتر مئے جہد حاموشی اَت کہ ایر موشی بہ بیت کہ انگت ہما حاموشیءِ اے قانود گُلّو (کُچک)ءِ وکّگءُُ کلونزگاں پروشتءُُ دراہیں گیابان سرا زُرت۔ آ پریشانیں رنگےءَ کلونزگءَ ات کہ آئیءِ واجہ بئیت ءُُ آئیءَ بگوازینیت پرچا کہ آ چہ دارگرّاں ہما دیم پشت کپتگ اَت۔ چہ ما یکےءَ ہما دمانءَ توکل کُت ءُُ شُت گلّو بڑّءَ کُتءُُ گوازینت۔
پدا ما دیمءَ یک جاہے کنڈےءِ تہا داشت کہ دیمءَ مئے دژمناں داشتگ اَت۔ ما نشتگ اتیں ءُُ دژمنءِ سُرءُُ پُراں چارگءَ اتیں۔ کُچکءَ یکبرے پدا انزار بستءُُ کلونزگءَ لگّت ماں آئیءِ حاموش کنگءِ باز ھکلءُُ ھوکل کت بلئے آ سرپد بوّگءَ نہ اَت منی گمان ات کہ کچک ہمے واستہ چانگگءَ ات کہ بلکیں دیمترا اے منا پشت گیجنتءُُ نہ برنت گوں۔
منا وتی ہما مُدامی ھگم یات اتک ”فیلکس کچکءَ وتی برمش دائمی بند کنگی اِنت، تو انچارج ے…… گُٹءِ بدار ما گیشتر کلونزگ مہ اشکنیں“
فیلکسءَ منا گوں عزتءِ نگاہاں چارت کہ آئیءِ تہا پمن گیشتر دگہ ہچ پیگام نیست اَت۔
ما کنڈءِ تہا گولائیءَ نشتگ اتیں، فیلکسءُُ کُچک مئے نیامءَ نشتگ اتنت، فیلکسءَ میزاں میزانءَ چہ وتی ساماناں ساد کشتءُُ کُچکءِ گردنءَ پتاتءُُ کَس کنگءَ لگّت۔ آئیءِ لِٹّک مہرناکیں دروشمےءَ گوں پدا جھٹکا دیگءَ لگّت۔ من نزاناں فیلکس وتی دستاں چنچو ھمت دئیگءَ اَت کہ ما بزانتیں کہ آئیءِ گُڈی ساہت کجام اِنت؟ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بلئے یک بلاہیں جھٹکایےءَ چہ پد آ لرزگءَ لگّت۔ پدا آئیءِ سر کاہانی سرءَ ایر بوت۔
ما یکبرے پدا گوں حاموشیءَ وتی مارچ بندات کت۔ گیابانءَ فوجیاں لہتیں جاہاں قبضہ کتگ اَت پمشکہ تیرگواریء ِ آواز پیداک اَت۔ ما یکبرے پدا ایراپگءَ گران بوتیں ءُُ آیانی پُشتی نیمگءَ رَسگءِ گہتریں راہ یے شوہازگءَ اتیں۔ مارا مالوم بوتگ اَت کیملوءَ اُرشءِ بندات کتگ اَت۔ ما پمشکہ جلدی جلدی چہ دومی راہےءَ چہ باز سُبک سُبکءَ جُنزان اتیں۔ مارا گُمان اَت کہ ما اگاں دژمنءِ چمّاں گندگ بہ بیں یا مئے برمشءَ بہ اِشکُننت تہ چہ ما یکے ہم نہ مانیت۔ تیر گوں باز تیزیءَ رِچگءَ اتنت۔ بلئے کمّو دمانے رند آ آواز بند بوتنت۔ ما دہکانانی آخری لوگءِ تہا شتیں داں چارت اُودا ہچ سپاھیگءِ بوّگءِ نشانی نیست اَت۔ ما وتی دو مردم۔ لنگانی جُمپءِ نیمگءَ روان دات دمانےءَ رند آ واتر بوتنتءُُ آیاں حال کت کہ جُمپءِ بُرزا یک تاجگیں قبرے استیں ما آ کلوڈیتا مارا یک مےّتےءُُ یک پیتلءِ ڈاکویے دست کپتہ۔ مردءِ کیسگءَ چہ لہتیں کاغذ مارا دست کپتہ اے دژمنءِ مردمانی مردمے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ما پدا گوں ناکامیں دلے واتر بوتیں ما پدا جُمپءِ نیمگءَ شُتیں چارت تہ اُودا دو پارٹیانی پادانی پد اتنت ما سرپد بوتیں کہ کیملوءَ وتی کار کتہءُُ چما دیمءَ واتر بوتہ۔
ما گوں حاموشیءَ واتر بوتیں اے رندی ما جہلءَ شیپءِ تہا گران بوتیں مارا دہکانانی سُتکگیں میتگءَ سر بوّگءَ گوں شپءَ گپتگ اَت۔
ما دہکان مارورڈءِ حالیگیں کرگینءَ شُت ءُُ داشت کہ آ مئے ہاترا درامدے نہ اَت۔ سنگتاں گوشتءُُ یاکا (جنوبی امریکہءَ حاص میکسیکوءَ اے سبزی دست کپیت) گراست پدا رندءَ ما شام کت، شپءَ سنگت گٹارءِ سرا سؤت جنگءَ اتنت کہ ہمشامیں فیلکسءَ نان دیمءَ کتنتءُُ ورگءَ لگّت یک ہڈّے آئیءَ دور داتگ کہ اناگتہ چہ ڈنّءَ یک کُچکے اتک پہ تُرسءُُ لرز ہمے ہڈءِ نیمگءَ پہ دلمانگی چارگءَ لگّت۔ فیلکسءَ آئیءِ سرءَ دست ایرمرزات آئیءَ گوں بزگی یکبرے فیلکس چارت پدا زہیریں چمّاں منی چمّانی تہا چارگءَ لگّت من یکدم حاموش بوتاں …… کہ یک مارشتانکیں ”گمان“ ےءَ منی پگرءِ تہا مانشانت کہ اُودا شیطانکیں ءُُ ہسدیگیں ءُُ کِمار ناکیں ّ دگہ کچکےءِ دو چمانی تہا مئے کُشتگیں گُلّو مارا چارگءَ اَت۔
٭٭٭
Post a Comment